Yolun ortası mı?

Geçtiğimiz ay 35 oldum. Büyüdüm mü? Yaşlandım mı? tarifsiz duygular içerisindeyim. Ne 20 li yaşlarımın deli fikirleri ne de dünyadan vazgeçmiş bezginliğim var. Seviyorum eşimi yuvamı hayatımdaki herşeyi, seviyorum geçmişte yaşadığım onca hatırayı. Ne geriye dönmek istiyorum ne de  ileriyi hayal ediyorum. İyiyim ben böyle iyi. Hani kış mevsiminde lapa lapa kar yağar sen sıcacık battaniyenin içinde uzanır içini ısıtan bir kaç yudum çayla sevdiklerinde sohbet eder dışarıyı seyredersin ya keyifle, hıh işte tam da böyle. ohhhh çok güzel. Bu güzelliği verene Bin ŞÜKÜR Hep ŞÜKÜR... bu yaşın bana hissettirdikleri böyle.

Hayat her zaman ballı ekmek değil tabi ki, aslında benim hayatımda pürüzsüz değil ama yine de ben yapı olarak her şeyin her daim iyi olanını görmeye çalışıyorum. Beterin beteri var diyor şükretmeyi yeğliyorum hepsi bu.

Çocukluğum, gençliğim, üniversite yıllarım, ilk öğretmenliğim sonra düğünüm, yavrularımı kucağıma aldığım günler, büyümelerini seyredişlerim hepsi o kadar güzel, o kadar güzeldi ki benim için tek duam Rabbim yaşadığım tüm güzellikleri bütün kardeşlerime de nasip etsin.

Dediğim gibi bundan  ilerisini hayal etmiyorum. Sadece bazı düşlerim var onların gerçek olmasını umuyorum. Rabbime dua ediyorum.

Allah bu günlerimizi aratmasın. Ahiretimizi de dünyamızı da hayırlı eylesin..



0 yorum: