Tonguç ve Elif Büyürken..

Güzel, yorucu,keyifli ve ilklerle dolu bir haftasonu geçirdik. Hangisinden ve nereden başlıyacağımı bilemiyorum. İlk defa, anneler gününü bir Anne olarak kutladığımdan mı? Yoksa Ömrümün en güzel hediyesi Oğlumla yaptığım ilk Boğaz sefasından mı? Ben en iyisi önce Cumartesi gününden başlıyayım;


Cumartesi günü Tonguç'la beraber Bir ilki gerçekleştirip ANNE-OĞUL Boğaz gezintisine çıktık. O kadar güzel o kadar keyifliydi ki anlatamam :) İstanbul'un göbeğinde oturup da denizden uzak yaşamak üst katta oturan annenizi görememek gibi bir şey malesef.


Cumartesi günü, Doyasıya maviyi içimize çekip, maviyi maviye katıp, üzerine yeşilin huzur kokan deminden içip, tavşan kanı demlenip, yer yer köpük köpük mutlulukla, zaman zaman da içimize sığmaz bir heyecanla izledik; denizi, gökyüzünü, ağaçları, karabatakları, martıları, tekneleri, yelkenlileri, bizim gibi maviye kaçanları, dünyayı maviye boyayıp gerçeği mavinin ardından seyredenleri..

Ve her zaman olduğu gibi dakika başı aranan, sesiyle bile varlığını hep yanında hissetmek istediğimiz Baba Tonguç tu tek eksiğimiz. O'nsuz yaptığımız her şey eksik kalıyor aslında. Yine de böyle tatlı ayrılıklara can kurban :)


Tonguç Bey her zamanki gibi Simit keyfi yatı hem de bu sefer boğazın esen püfür püfür havasına karşı :)
Bu gün 14 Mayıs Çarşamba. Halbuki ne kadar pozitif, ne kadar enerjik başlamıştı bu post. Yüklemeye, yazamaya başlayalı kaç gün oldu bilemiyorum, haftanın yarısı oldu ama ben hala yayınlayamıyorum bitmediği için.. Bu gün yorgun bir savaşçı olarak yazıyorum. Yazılar arasında bir dengesizlik sezerseniz farklı gün ve farklı duygulardan kaynaklandığını unutmayın lütfen. Parça parça ancak bu kadar oluyor :(
Ayrıca yorum yazan ve anneler günümü kutlayan herkese de teşekkürler. Geri dönemediği için ayrıca özür dilerim.
------

Tekneden.. Tonguç'tan fırsat bulup çektiğim fotograflar..




Bu gezi fırsatını bize sağlayan sevgili öğretmenimiz Gül e de sonsuz teşekkürlerimizi sunuyoruz.






Pazar Günü ise, sabah erkenden uyanan ve uyandırma görevini hiç aksatmadan yerine getiren minik yavrumuz, kaymak oğlumuz Tonguç'un sesleriyle açtık gözlerimizi :)
DÜnün etkisini üzerinden atamamış ben Baba Tonguç'un teklifiyle şok oldum ama yine de yorgunluğuma rağmen tabi ki kabul ettim :) Teklif, Anneler Gününü Emirgan Korusunda geçirip biraz da Baltalimanında Deniz kenarında Gezmekti :)

Tonguçbey evden çıkarken..

Sabahın kör vakti olmasa da 9 gibi çıktık evden. Oğlum çok şaşırdı bu işe. Sabahları evde olmaya alıştığı için dışarda olmak ona da garip geldi.
Uzun zamandır istediğimiz ama fırsatını bulup giremediğimiz bir Kahvaltı salonundan Ekmek arası kahvaltılıklarımızı alıp çıktık ve düştük yollara. Pazar pazar ve sabah sabah olunca yollar da otobüslerde boştu. Rahat rahat gittik rahat rahat geldik.
Önce biraz baltalimanında deniz kenarında dolaştık. Tonguç doyasıya denizi seyretti. Hem şaşırdı hem bakakaldı. :) Sonra da Emirgan Korusuna geldik.
İşte deniz ve Emirgan manzaraları..

Düğünümüzü yaptığımız ve ertesinde biraç gün kalıp güzel vakit geçirdiğimiz Polis Moral Eğitim Merkezi ve Manzarası.. Önünden geçerken eskileri de yadettik :) Sanki çok uzun zaman geçmiş gibi.

Düğün sonrası Moral Eğitimin Fotografçısı bol bol resimlerimizi çekmişti bu eşsiz ve güzel manzarada. O zaman fırsat bulup ayrıca stüdyoya gidip fotograf çektiremedik diye üzülmüştüm aslında ama şu an Arka planı fotomontaj olmayan gerçek olan albüm dolusu düğün resmimiz olduğu için ne kadar da şanslıymışız diyorum :))

Keyif İnsanı Benim Oğlum.. Gezmesini de Bilirmiş :))


Bol bol anı depolayıp, fotograf çektik. Tonguç mutlu biz mutlu :) Rabbimize şükrettik. İnşallah bir dahaki yaza kendi yürür özgürce, biz de peşinde koşturur dururuz düşmesin bir yeri acımasın diye :)

Tonguç neler yaptı? anlatmaya gerek var mı bilmem. Gülücükler anlatıyor herşeyi, işte O :)


Ballı Kaymağım, Pamuk Şekerim :)

Güzel bir haftasonu da böyle geçti.

Bu haftaya ise yoğu bir tempoyla başladım. Hafta içi sabah okul, öğleden sonra da seminere katılıyorum. 2 hafta böyle sürecek. Yorgunluktan ölmezsem tabi :(

Yarımda okuldan çıkıyorum eve nasıl geldiğimi bilmiyorum. Tonguçun altını değiştir yemeğini hazırla giyin çık hepsi yarım saate sığıyor. Yemek bile yiyemeden tekrar okula dönüyorum. saat 13 de seminer başlıyor. Bir de onun öncesi tabi saat 10 daki 15 dakikalık tenefüste emzi rmek için eve geliyorum.

Bütün bunların yanında oğlumun bensiz geçen özellikle son 2 günde oldukça huysuz ve uykusuz olduğunu, ağlayıp, durmayıp,uyumayıp, babaannesini fazlasıyla yorduğunun yanısıra ben gelince de bir müddet ağladığını ve uyumadığını, bilmem anlar mısnız halimden. Keyfi olsun diye eve gelince bir de onun için dışarı çıkıyor onu gezdirip tekrar eve geliyorum. İşte bu koşturmaca da geçiyor günler ve geceler.

Unutmadan yazayın Diş partisi uğurlu geldi bize, 2 dişimiz daha çıktı :) Yaşasın dişler!

Rabbim! bizi hep hayırlara vesile kıl, senin yolundan ayırma. Dostlarımıza iyilik ver, düşmanlarımıza fırsat verme.. Aminn

15 mayıs 2008 perşembe saat 00:15 sonunda biten yazı..