Tonguç ve Elif Büyürken..

23 Nisan Çocuk Bayramı'nda, okulun fotografçısı olarak görev aldım. Gösteri yapan bütün çocukların fotograflarını çektim. O kadar yoğun bir programdaki ilk defa böylesini gördüğümü itiraf etmeliyim. İlköğretim I. Kademenin nerdeyse tüm sınıfları bir gösteri hazırlamışlardı. Öğretmenlerimizin ve öğrencilerimizin ellerine gönlüne sağlık..

Tonguç uykudan uyanıp Baba Tonguç'la okula geldiğinde bu gösterilerin bir çoğu bitmişti. Ama yine de biraz olsun izledi Küçük Bey. Zaten bir gün evvel yapılan provalarda yeterince eğlenip, şaşırmıştı. Bu fotograf da gösteriyi izlerken çekildi :) Tepkiye bakın, nerdeyse eşlik edecek abi ve ablalarına..



Bu da bir başka açıdan :) Ellerindeki ponponlar hareket ettikçe içi eridi oğlumun alıp kendi de savurmak isterdi sonra ağzına sokup tadına bakmayı..







Ama en favorisi Bando takımı. Uykudan kalkmanın verdiği mahmurluğa bir de okuldaki öğrencilerin ilgisi eklenince ne yapacağını şaşıran Tonguç her ne kadar somurtuyor gibi görünse de bando takımına bayıldı.. E bando talımının kızları da ona tabi ki :))





23 Nisan sonrası, Oğlumla kısa süreliğine de olsa tatile çıktık :) (Sırrımız ve süprizimiz buydu). Armutlu Tatil Köyü' ne gittik.. Ben son saniyeye kadar olacağı konusunda emin olamadığımdan yazmamıştım. Hala rüya gibi geliyor düşündükçe. Çok güzeldi. Tekrarını Baba Tonguç'la beraber istiyoruz :) İnşallah olur.



Bize evini ve gönlünün kapılarını sonuna kadar açan Güzel Arkadaşım Gül' e Tekrar Tekrar Teşekkürlerimi iletiyorum.



İşte tatil çantalarımız :)

Aldık ve Tonguç'la beraber yola çıktık..



Yolculuğumuz oldukça kısa sürdü. Deniz yoluyla yaklaşık bir saat sonra Armutlu'ya vardık. Ben bir hata yapıp yola tok karnına çıktım :( tabi deniz üstünde çok fena oldum. Tonguç'la hep Gül ilgilendi sağolsun. Dönüşte aynı hatayı yapmadım ve oldukça dalgalı olan denizde hoplaya zıplaya gelmemize rağmen rahat ve keyifli bir yolculuk geçirdik.





İstanbul'a dönerken Tonguç o kadar çok nazarlandı ki bütün gözleri üstümüze çekti. Arabasında son 15 dakikaya kadar kendi kendine oyalandı, şarkı söyledi, çubuk kraker yedi, etrafı seyretti. O bunları yaparken gemideki diğer bütün bebekleri ağlayıp, çığlık atıp daha da fenası hiç durmadan kustular. Anneleri çok zor durumda kaldı. Hem çocuklarıyla ilgilenip hem de Tonguç'un bu durumuna hayret ederken ne zaman kusacak diye hep bizi süzdüler :) Bakışlarıyla öyle rahatsız ettiler ki bizi en sonunda bir laf söyleyecektim ki yol bitti çok şükür..

Maşallah benim akıllı oğluma. O da akıllılık yapıp sabah sütünü içmeden yola çıkmıştı :) Her ne kadar ben gemide nasıl emzi,ririm aç kaldı Tonguç diye düşünsem de meğer bu bizim için büyük avantajmış :)



Tonguç'un denizdeki ilk dakikaları..





Bir denizi seyrediyor, bir gemiyi inceliyor. Gördüklerine emin olmak için tekrarlayıp duruyor aynı hareketlerini.





Armutlu'dan görüntüler..

Hava, çevre tertemiz, Deniz orman iç içe, Çocuklar için parklar, Yiyecek için farklı alternatifler, Sessiz ,sakin, huzurlu, Banyonuza akan Şifalı kaplıca suyu, Soğuk havalarda bile yaşayabileceğiniz havuz keyfi, İstanbul'a 1 saat. Daha ne olsun :)





Şansımıza biraz rüzgarlıydı hava. Terlemeden, sıkılmadan gezdik. Tabi biraz da kalın giyindik :) Çimlere yatıp uzanamadık ama gözlerimize bayram ettirdik.








Yatakları birleştirip kocaman bir oyun alanı yaptık kendimize. Gece sar maş dolaş uyuduk oğlumla. Ve bir kez daha gördüm ki, oğlumla beraber ne zaman uyusak Tonguç daha az uyanıyor ve daha rahat uyuyor. Bu uzun ve derin uykuyu beraber olmanın verdiği huzur duygusu dışında temiz hava da etkiledi..

İşte günün sonu :))

Güzel keyifli bir tatil sonrası cuma günü evimizdeydik. Tatil, deniz ne kadar güzel olursa olsun evimizin yerini hiç bir şey alamıyor ve tabi Baba Tonguç'un da. Bu güzel günleri bize gösteren ve her türlü kazadan beladan bizleri esirgeyen Yüce Rabbime Şükürler olsun..

Cuma günü yoldan gelmemize rağmen misafirimiz vardı. Onunla muhabbet edip akşam Baba Tonguç'un eve gelmesini iple çektik. Ve Çekirdek aile olarak Cumartesi- Pazar biribirimize doymak için evde ve hep beraber vakit geçirdik. Doyamadık o ayrı konu.. Dün başaladığım resim yüklemeleri ancak bu gün bitirebildim. Yazılarla ancak şimdi yayınlamak kısmet olacak. Yazmayı unuttuğum ne çok şey var kim bilir. Neyse bu uzun yazıya daha fazla şey eklemememek en doğrusu galiba :)

Bir macera daha burda biterken, Rabbim'den herkese iyilik, sağlık ve mutlu günler diliyorum. Rabbim bu günlerimizi aratmasın.