kim koydu bu burnu buraya ağzımı bulamıyorum :)
ohhh işte şimdi oldu şöyle nispet yapayım emziklere doğru
ya anne şu anneanneme bişey söyle yedirmiyo bana acıbademi elimden alıyo :)
Dün ilk defa akşam oturmasına gittik. Sanırım ilk olduğu gibi son da olacak. Alışılan düzenin dışına çıkınca ben de o da bocaladı. Eve gelince uyumak bilmedi, huysuzlandı. Eee nazar da değdi tabi yavru kuşuma..
Her gün 20.00- 20.30 arası uyumaya gidiyor/uz . Her ne kadar uyuması uzun sürse de buna zamanla alışacağını biliyorum. Hatta alışmaya başladı bile. Orda uyuyakaldı, uyuyarak eve geldik ama yatağına koyarken uyandı ve sonra da saatlerce oyun istedi.
Akşam 20.00 gibi eşimle birlikte yola çıktık Tonguçun tam uyku vaktinde. Yolda çok şaşırdı. dışarıya bakıyor ama birşey göremiyor her yer karanlık. Yatağına da odasına da benzemiyor, anne ve babanın sesini duyup güvende olduğunu biliyor ama şaşkın şaşkın yine de keşfetmeye çalışıyor etrafı.
Gittiğimiz evde bir bebeğin gelişiminin her grubundan canlı örnekleri vardı. En küçüğü kucakta Tonguç, sonra 8 aylık emekleyen Reyhan, 14 aylık yeni yürüyen Berra, ve 2 yaşında koşuşturup yaramazlık yapan Utku. Yeni evli bu çift sanırım evlerinin bir anda kreşe dönüvermesine şaşırdı ve çocuk isteklerinden de vazgeçti :)
Tonguç'u görenler "ya bu aynı sen" , "Babasına gr benzemiyor" dediler. Bende tabi pek keyiflendim. Oğluşum bana benzemiş çok mu :) (4 erkek yeğenim var, kız olsa biri bana benzerdi, hiçbiri bana da abilerime de benzemiyor). Minik civcivim benim, kime benzerse benzesin asıl önemli olan şey onun sağlık ve iyi olması. Çok şükür Rabbime Tonguç sağlıklı ve mutlu bir bebek..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)