Tonguç ve Elif Büyürken..

 Yoğunluk çocuklar büyümeye başlayınca daha da artıyor. Yazmaya değil fırsat hayatın kendisinde unutulan bir çok şey oluyor.

 Çocukların bu yıl ki programları o kadar yogun ki.. sanırım bu yıl sanatsal ve bedensel etkinliklerde tavan yaptık..
 Haftada 2 gün Salı ve Perşembe satranç ve karete kursumuz var. Okul çıkışında kursa gidip 1 saat bekliyoruz. Beklerken bile boş oturmuyoruz o boşlukta ödevler yapılıyor :))

Sonra 1 saat satranç kursu başlıyor ardından 1,5 saat süren karete.. beklemek bizim payımıza düşen.. beklemek ve beklerken yorulmak..


 hani biraz surat yapsalar anında vaz geçip evime gidicem ohhh misler gibi evde dinlenicem ama onların çıkıştaki mutluluğu bana da sabır duygusu veriyor..

Böyle akıp gidiyor günler bu yıl pek derste çalışmıyoruz aslında aktivitelerden ama olsun.. fırsat varken yakalamak eğlenmek de güzel..


 Kitap okumayı seviyoruz onu bırakmıyoruz şükür ki.. Tonguç beyin kitaplara olan düşkünlüğü umarım gelecek yıl 1. sınıfa başlıyacak olan Elif'imize de bulaşır o da çok sever o da çok okur..

Elif bu yıl okulda daha bir kendine güvenli daha bir becerikli daha bir abla. Okulu arkadaşlarını ve öğretmenlerini çok seviyor. Büyüyünce Matematik öğretmeni olucam diyor.. Hayırlısı artık. Boy ve kilo olarak yaşıtlarının ilerisinde. Son 2 yıldır büyüme hızı 2 hatta 3 e katlandı diyebilirim. Maşallah benim canım kızıma..

  Hafta içi yoğunluğundan sonra hafta sonu da boş oturmuyoruz cumartesi pazar gitar kursuna gidiyoruz :) Ben hafta içi çok yorulduğumdan babamız getirip götürüyor Tonguç'u. O da benim gibi yorulsa da sabrediyor Tonguç bey için..

Aslında biz bu kurslara gitmeyi düşündüğümüzde bu kadar zor olacağını düşünmemiştik. Sabah evden 8 de çıkıp akşam 19 da eve geliyoruz. Evde yemek olmuyor çoğu zamanve temizlik de yapamaya vakit olmadığından evi temizleyen  birini almamız şart oluyor. Anne baba için yorgunluk üstü yorgunluk olsa da çocuk için de zor. Her biri ayrı bir çalışma ve gayret istiyor. Her gün çalışmak gerekiyor. Okul derslerimize çok vakit ayıramıyoruz  ilkokul olduğu için bu dert olmuyor. Öğretmenimiz öyle çok ödev vermediğinden sıkıntı yapmıyoruz. Ama ortaokulda olsa kesin birinden birini seçip diğerlerini bırakmamız gerekecekti..



 Rabbim' e sonsuz kere şükürler olsun.. Verdiği ve vermediği tüm nimetler için....