Tonguç ve Elif Büyürken..

Sünnet nasıl yapılır? Kim yapmalıdır? Ne kadar sürede iyileşir?  vb.. tüm soruları kafamızdaki endişelerle beraber çok üzerinde durmamaya çalışarak ve bir çocuk cerrahına güvenerek arkamızda bıraktık. Önceleri çok okuduk netten ama herkesin metodu de hikayesi farklı olunca özellikle sünnetçi mi cerrah mı soruları çözüme kavuşmayınca bir özel hastanenin çocuk cerrahıyla görüşüp kısa zamanda yaptık sünnetimizi. Biz genel anestezi istiyorduk ama ceraahımız buna itiraz etti. süreci gereksiz yere uzatacağını ve hiç gerek olmadığını söyledi biz de elimiz mahkum uyduk her dediğine.
Öncesinde Tonguç'a çok bişey anlatmamıştım. Son 1 yıldır sünnet olacağını biliyordu  ama biz sünnneti ona hep kutlama şeklinde anlatmış hastane boyutuna taşımamıştık.
Bir kaç gün önce ona dr. un onu muayene edeceğini söyledim bizim de onun yanında olacağımızı. Sabah randevu saatinde hastanedeydik. Operasyon öncesi  sakinleştirici ve uyuşturucu iğne yapıldı. Bir müddet sonra Tonguç kucağımızda sersemleyecek ve yarı baygın vaziyette de sünneti tamamlayacaklardı. Ama o iğne sırasında Tonguç'un yeri göğü bir birine katması beni daha sünnet olmadan eritip bitirdi. Bir de hastaneye anne ve baba olarak gitmek gurbete çıkan yolcunun hissettiği hüzün gibiydi. İsterdim ki dayı dede amca bir dost olsun yanıbaşımızda ama olmadı. Kirveniz nerde diye sormaları ise cabası oldu.
Dr. ,eşim, hasta bakıcılar zar zor tutarak vurdular iğneyi :( sonrasında cep telefonuma yüklediğim envai çeşit oyunla babasının kucağında oyalandı Tonguç. 15 dk sonra sersem tavuk gibi kafasını taşıyamaz oldu. Uyuştuğundan emin olunca bu sefer tekrar yatırıldı masaya.Feryad figan yine başladı masada çığlıklara nasıl bir güç anlamadım o sersemleyen çocuk sanki yememiş o iğneyi gibi canlanıverdi tekrar. Ben emin misiniz uyuştuğuna çok bağırıyor diye isyan ettim anne yüreğiyle. Tonguç tekrar iğne olduğunu zannederek ağlıyordu ama öyle ağlıyordu ve direniyordu ki hissettiğinden nerdeyse şüphem olmadı bir ara. Babası eğildi ve kulağına selavat okudu, onun da tekrar etmesini istedi Tonguç da bir müddet eşlik etti kısmen rahatladı. Çok zorlu bir rakipmişsin dedi dr sonunda. Kaç kişi zor tuttuk bizim oğlanı :)
Bir müddet hastanede kaldık o sırada telefondaki oyunlarla oyalandı hiç problem çıkarmadı Tonguç. Aslında sünnet olduğunu bile anlamadı iğne korkusu yetti sadece ona. İyileştikten sonra aslında onun sünnet olduğunu söyledik.

İlk çişin zor yapıldığını söylemişti herkes bana ama bizim hiç öyle olmadı eve geldik ve çok rahat bir şekilde yaptı çişini.
Sünneti bilmediğinden pi pime ne oldu anne diye sordu bende dr un oraya bir krem sürdüğünü aynı kremi yine sürmemiz gerektiğini söyledim. 1 hafta banyo yapmadık bir kaç günde kremi sürdük bu kadar.
Sünnet kilodunun çok faydası oldu mutlaka en az 2 tane ollmalı.

Tonguç sünnet sonrası ilk gün dahil nerdeyse hiç oturmadı sürekli oyun oynadı en iyi ihtimalle oturdu ki onu oturması için çok zor ikna ettim.
Sünnetin 3. günü anneler günü programı vardı okulunda. öğretmeninin özel isteği üzerine Tonguçu sünnet kıyafetleriyle okula götürdüm bir kaç saatiğine kendini çok özel hissetti ve mutlu oldu onu görenler de ona bayıldı. Hatta sınıfındaki erkek arkadaşlarının bir kısmı ondan özenip sünnet oldular :)

 Bu işin en zor kısımlarından biri bana göre  çocuğu evde tutmak hele de hava sıcak ve herkes dışarıdaysa evde durmak ona işkence gibi geliyor. En güzeli hava soğukken sünnet ettirmek :)

Vel hasılı bu özel merasimi de atlattık Darısı tüm sünnet olacakların başına :))

Rabbim bu zor günlerimizde tüm askerlerimizi ve vatanımızı korusun