Tonguç ve Elif Büyürken..

Sonunda burdayım :) okulda bilgisayarımın başında hem de tepemde esen klimanın serinliğiyle.

Elif kızımın 7,5 ayında yaptığı U dönüşünü çok istesemde yazamadım. 40. gün yok 3. ay dedikleri ama bir türlü bize uğramayan iyileşme /değişme durumları sonunda 7,5 ayında gerçekleşti. Elif Geçtiğimiz son 1 ay boyunca daha iyiydi. En azından gece sallayarak uyuma yerine e merek uyumaya başladı. Abartısız söylüyorum ben ve eşim sabaha kadar sırayla ayağımızda sallayarak uyutuyorduk minik kuşu. Çok şükür bitti.

9. ayına sayılı günler kala şükrediyorum çokca. Daha iyi kesinlikle daha iyi.

Son 1 haftadır sırayla önce Elif sonra Tonguç'un ateşlenip hstalanmalarını saymazsak güzel geçiyor günler. Hava ısındı Elif hanım pusetinde oturup meraklı bakışlarla geziyor keyifle dışarda. Tonguç sa son hızla uçarcsına gidiyor bisikletiyle sitenin etrafında. Çok mutlular dışarı gezmelerinden dolayı.

Tonguç'um da bir okul merakı zor tutuyorum evde. Birkaç kere geldi benimle beraber okula eve gitmek için zor ikna ettim sonrasında. Öğrenmeye, şarkıya oyuna nasıl da meraklı. Yavrum benim, onun için daha fazlasını yapmayı çok isterdim ama elimden gelen ve zaman ancak buna müsade ediyor ne yazık ki..
Seneye onu hangi okula nereye vereyim düşünüp duruyorum, kararsızlık ne zor. İnsan evladı için en iyisini istiyor ve bunun için her zaman doğru kararı veremeyebiliyor. Dilerim onun bu öğrenme azmi ve şevkini artıracak bir eğitim hayatı olur.

Elif inse bakışları hepimizi öldürecek, bir bakışı var ki insanın içine işleyen. Hep öyleydi ama şimdilerde daha bir büyüdü daha bir anlar bakıyor, dünyayı unutuyorum mavi gözlerinde.
Ve çok düştü bana son zamanlarda. Annesiz kalınca başlıyor ağlamaya seneye ne yapıcaz bilemiyorum :(

Elif bu arada geri vites emeklemeye başladı. Ayakta durmak içinse çok çaba sarfediyor.

Tenefüs zili çaldı haydi Allah'a emanet olun.