Sular duruldu. Şimdi hersey sutliman. Rahat bir nefes alma vakti. Nefesi vereni hatirlama ve sukretme zamani..
Ogluma bu gun spor ayakkabisi aldim, yasi daha 7 olmadi ama 32 giyiyor. 33 alsam mi diye dusunmedim degil. Neyse, o kadar mutlu oldu ki onun mutlulugu beni de oldukca keyiflendirdi. Sanirim bir evde Anne mutluysa o mutluluk evdeki herkese bulasiyor.
Elif hanim da daha 4 olmasa da bir kac aydir ben artik 4 oldum okula neden gitmiyorum diye soyleniyordu. 2 gundur benim eski okulumun anasinifina misafir ogrenci olarak gidiyor. O da halinden cok memnun mutlu mesut okula gidiyor. Okullu olmak buyumek demek ona gore o da buyudugunu bu sekilde ilan ediyor bize kendince.
Tatli kasigiyla yemek yemeyi de birakti artik o kucucuk elleriyle kocaman kasigi tutarak yemege calisiyor.
Huzur, kalbin attigi her an icin Rabbine sukredebilmekte.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
