Hiç bir şey yerinde durmuyor, ne zaman ne mekan illa ki değişiyor değiştiriyor bir şeyleri. Tüm bunları geçenlerde olan deprem için demiyorum. Elif in anne karnından 3 yaşına gelinceye kadar ki dönemi genel olarak benim için çok zordu. Uykusuzluk başlı başına bir yorgunluktu hem ruhuma hem bedenime. İşte ben o zamanlar içinde bulunduğum ruh haline o kadar alışmışım ki geçtiğimiz yaz sihirli değneğin etkisiyle tüm kamburluklarımdan, sıkıntılarımdan arındım. Normale döndüm de diyebilirim. Ama bunu şu an farkedebiliyorum. Değişimi farketmek ve değişmenin tadını çıkarmak ne zaman olursa olsun çok güzel.
Geçtiğimiz yaz gerçekten bana çok iyi geldi. Yüzüme tekrar tebessüm kalbime okyanus ferahlığında huzur, neşe yayıldı. Çok ama çok mutluydum. Elhamdülillah.
Derken kasım ayında annemin 2 kez kalp krizi geçirmesi ile başlayan hastane maceramız sonrasında İstanbula gelip by pass olması.... keyfime birazcık mola vermişti. Çok şükür annem iyileşti biz de yaşadığımız sıkıntılı günleri atlattık.
Bu arada ben okul değiştirdim. Az derse giriyorum ve Cuma günlerim de tatil. Bu yıl öyle çok tatil oldu ki hep de benim cuma günleriyle birleşip 4 gün oldu. Biz de fırsatları kaçırmayıp bol bol gezdik. Geçen hafta da Armutluya gittik annem, ben ve çocuklar. Babamız işteydi o gelemedi. Ama biz gerçekten hem dinlendik hem de çok eğlendik. Tatili erken yaptık diyebilirim. O
