Tonguç ve Elif Büyürken..

Tonguç 8 aylıkken..

Bu gün oldukça bereketli bir gündü benim için. Sabah uzman Psikolog Özkan Şenol'un Kişisel Gelişim hakkında öğretmenlere sunduğu hizmet içi eğitim seminerine katıldım.
Güzeldi gerçekten de. Herkesin bildiği ama farkında olmadan yaşadığı bilindik öğretilere farklı yaklaşım ve çözümcül bakışlarla bakmamız gerektiğini anlattı bizlere..
Diyelim ki, Arabanızla yolda giderken karşınıza tabelalar çıkıyor biri sağa dönüşün, diğeri sola dönüşün yasak olduğunu bir diğeri ise duramıyacağınızı söylüyorsa ne yaparsınız? Bazen insan aynen böyle hissetmez mi kendini? İşte bu ve buna benzer bir çok durumu ele aldık ..
Çocuğuyla en az ilgilenen meslek gruplarının yapılan çalışmaların sonucuna göre öğretmenler ve polisler olduğunu biliyor muyduk mesela? Sabrımızın %98 ini okulda harcayınca çoğumuz kendi çocuklarına bile katlanamıyor ya da yeterince ilgi gösteremiyor.

Ve daha bir sürü şeyi konuşmak için yarın tekrar kaldığımız yerden devam edeceğiz Özkan Beyle..

Akşam iftara ise çok sevdiğim ve çok sık görüşemesek de manevi olarak kardeşim gibi gördüğüm Ahmet Selim'in Annesi Zeynep 'e gittik. Ben, Tonguç ve Tonguç'un babaannesiyle. Telaşeden çok fazla katılım sağlayamasam da anlatılanlardan dinlediğim 3-5 cümlede yetti ruhumun erimesine. Bazen tanısam da tanımasam da bazı insanlara ya da yerlere öyle yakın hissediyorum ki kendimi ömrümce hep aynı yerde belki aynı insanlarla kalsam hiç bıkmazmışım gibi geliyor bana, resmen huzuru soluyorum damarlarıma.
İnsan neleri bilmiyor ki, ama "Hissetmek", "Başına dank etmek" bilmekle çok ayrı şeyler.

Kimi için güzel, kimi için felaket olan bu günde, evimizde huzur dolu yuvamızda iftar açıp sahur yapma imkanını bize verenden zorda kalıp ailesinden bir yakınını kaybedenlere sabır, evini yuvasını kaybedip dara düşenlere de yardım diliyoruz tekrar tekrar. Dışarda yağmur var Allah kimseyi sokakta bir başına koymasın. Ve dilerim ki Rabbimin Gücünü herkes görsün ve anlasın.