Oğlum bu gün bana kıyak yaptı. Biraz zaman verdi bende onun fotograflarıyla bol bol oynadım. Bu da onlardan birisi. Bu gün 3 kere kaka yapınca değmeyin keyfine pek keyili pek usluydu yavrum :) içinde tutacak kadar değerli birşey değil çıkar at diyorum her gün ama dinletemiyorum. Bu gün dinledi de rahat etti :)
Bütün gün parmaklarını emdi durdu. Öyle ki bazen şaşırıyor hangi parmağını emeceği konusunda. Sağ el sol el birbirine girip parmaklar birbirine karışıyor. İki elini de o minicik ağza sığdıramayınca kızıp öfkeleniyor tekrar deniyor sonra tekrar.. Onu izlerken bol bol gülüyorum. sonra benim gülüşümü farkedip o da başlıyor gülmeye. Gülerken de çok komik, utanıp da ağzını kapatıyor gibi gülüyor :) el ağza doğru gidince tekrar emmeye çalışıyor. Gülse mi emse mi çok zor tabi karar vermek.. uzun süre böyle devam ediyor.
Evin odalarını dolaşıyoruz çoğu zaman bak bu senin odan bak bu buzdolabı vs.. tanıtıyorum. O da anlıyor :) onun yerine kendimi koyup neyin evde tehlikeli olabileceğini neyin dağıtılıp kırılacağını görebiliyorum. Erken olsa da yakında bazı şeyleri ortalıktan kaldırmam gerekecek. Bu minicik evde bu minicik adamla nasıl başa çıkacağım bilemiyorum. Keşke kocaman bir odamız olsa da ona versek. Rahatça duvarlarını boyasa oyuncalarını dağıtsa. Özgürce hareket etse ama olanla yetinmek zorundayız şimdilik.. Buna da çok şükür..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
